Μια οικογένεια γιορτάζει την Αποκριά τρώγοντας πίτα γύρω από το τραπέζι όταν δυο μασκαράδες με προβιές και μουτζουρωμένα πρόσωπα εισβάλουν στο σπίτι και δοκιμάζουν να τους τρομάξουν παριστάνοντας τους δαίμονες. Τα παιδιά χώνονται φοβισμένα στον κόρφο των γονιών τους, μα οι ενήλικες αν και ξαφνιάζονται, γελούν διασκεδάζοντας. Το «Καρναβάλι εις την Ελλάδα» είναι ένα σπουδαίο έργο, φιλοτεχνημένο το 1892 από τον Νικόλαο Γύζη, έναν από τους πιο σημαντικούς έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα, της λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου». Εκτίθεται στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών (Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία) στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
Απόκρεω ή Αποκριά, χαρακτηρίζεται η περίοδος των τριών εβδομάδων πριν από την Καθαρά Δευτέρα, κατά την οποία επικρατεί το έθιμο του μασκαρέματος. «Αποκριά» σημαίνει αποχή από το κρέας (από-κρεώ), ενώ συνώνυμή της είναι και η λέξη Καρναβάλι (Carne vale = Κρέας φύγε). Στη χώρα μας οι ρίζες των εκδηλώσεων αυτών βρίσκονται στη διονυσιακή λατρεία: κατά την αρχαιότητα ο θεός της γονιμότητας Διόνυσος τιμούνταν με μεγάλους εορτασμούς. Ειδικά στα Διονύσια, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άμαξας που ξεκινούσε από τη θάλασσα και συμβόλιζε τον ερχομό της Άνοιξης. Οι επιβαίνοντες περιφερόμενοι στους δρόμους μαζί με χορευτές και τραγουδιστές που ήταν μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια. Με την επικράτηση του χριστιανισμού, στοιχεία της αρχαιοελληνικής λατρείας συνδυάστηκαν στη συνείδηση και τις παραδόσεις του λαού με την περίοδο πριν από τη Σαρακοστή: οι Απόκριες αποτελούν ουσιαστικά μια περίοδο εκτόνωσης πριν αρχίσει η νηστεία και η ψυχική και σωματική προετοιμασία για Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση…
